Przygotowywały się do tej chwili długo. By zostać siostrą Matki Bożej Miłosierdzia, zakonu, do którego w 1925 r. wstąpiła młodziutka Helena Kowalska, po roku postulatu i dwóch nowicjatu trzeba przez pięć lat co roku odnawiać śluby czasowe.

Każdy z tych etapów jest szansą na utwierdzenie się w decyzji o realizacji powołania w tym zgromadzeniu. Ostatnim etapem przed złożeniem wieczystej profesji jest 5-miesięczna probacja. W całym zgromadzeniu jest dziś około 400 sióstr. Do ślubów wieczystych przygotowują się obecnie 34. W wigilię święta Matki Bożej Szkaplerznej, 15 lipca, pięć z nich, cztery Polki i jedna Białorusinka pójdą w ślady św. Faustyny, która 93 lata temu, 1 sierpnia, zapukała w tym miejscu do klasztornej furty. Matka generalna po krótkiej rozmowie poleciła jej pójść do kościoła obok i zapytać Pana Jezusa, czy ją przyjmie. W „Dzienniczku” s. Faustyna wspomina, że na pytanie: „Panie domu tego, czy mnie przyjmujesz?”, usłyszała: „Przyjmuję, jesteś w sercu moim”. Ślady tego dialogu wypisane są dziś na posadzce sanktuarium św. Faustyny, które kard. Kazimierz Nycz ustanowił rok temu, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, przy ul. Żytniej. – W klasztorze przy ul. Żytniej przebywała łącznie ponad półtora roku. Tu rozpoczynała wędrówkę przez życie zakonne. Z tym miejscem związane jest także bardzo ważne objawienie maryjne, jakie otrzymała w czasie ostatniego pobytu w Warszawie w 1936 roku. W uroczystość Zwiastowania Pańskiego 25 marca Matka Boża powiedziała do Siostry Faustyny: „Ja dałam Zbawiciela światu, a ty masz mówić światu o Jego wielkim miłosierdziu i przygotować świat na powtórne przyjście Jego, który przyjdzie nie jako miłosierny Zbawiciel, ale jako Sędzia sprawiedliwy. Mów duszom o tym wielkim miłosierdziu, póki czas zmiłowania; jeżeli ty teraz milczysz, będziesz odpowiadać w on dzień straszny za wielką liczbę dusz. Nie lękaj się niczego, bądź wierna do końca, Ja współczuję z tobą”. Matka Boża, polecając przygotowanie świata na powtórne przyjście Jej Syna, jako Sędziego sprawiedliwego, wskazała, że sąd ten może złagodzić modlitwa do Miłosierdzia Bożego. Temu też służą m.in. nowe formy kultu Bożego Miłosierdzia – podkreśla s. Nulla ze zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Dodaje, że Chrystus, który dokonuje największego zwycięstwa w dziejach ludzkości: miłosierdzia nad sprawiedliwością, chce by o 15.00, w godzinie opuszczenia na Golgocie, jednoczyć się w Jego triumfie na krzyżu. – Przez koronkę można wszystko uprosić, jeśli to zgodne z wolą Bożą – tłumaczy. Klasztor przy ul. Żytniej został założony w Warszawie przez hrabinę Teresę Potocką, która na prośbę abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego podjęła się prowadzenia w Warszawie „Domu Schronienia” dla dziewcząt. 1 listopada 1862 r. arcybiskup poświęcił dom i kaplicę, zamienioną w 1873 r. na murowaną, która po rozbudowie przetrwała do Powstania Warszawskiego. Kościół i klasztor zostały spalone przez Niemców w odwecie za pomoc powstańcom. Stąd po Mszy św. 1 sierpnia 1944 r. wyruszyły również do walki oddziały powstańców, m.in. gen. Janusz Brochwicz-Lewiński, ps. „Gryf”. – Po raz pierwszy w powojennej historii tego miejsca nasze siostry chcą złożą ofiarę życia, wyrażoną przez profesję zakonną wieczystą. Pragną podziękować Bogu za sanktuarium św. Faustyny i prosić o triumf Jego miłosierdzia w sercach ludzi, w ojczyźnie i na całym świecie – podkreśla s. Nulla. Uroczystość odbędzie się podczas Mszy św. odprawionej przez bp. Rafała Markowskiego o godz. 12.