Strażnicy czuwają nad miastem

W drugim tygodniu października w kościele MB Częstochowskiej z okazji 100-lecia istnienia parafii pod hasłem „Misje z Przewodniczką” odbywały się misje parafialne. W tym samym czasie w świątyni przy ul. Łazienkowskiej trwała wielka cisza – przez cały tydzień – dzień i noc – mnisi i mniszki modlili się przed Najświętszym Sakramentem w intencji ewangelizacji. – Na myśl, że na zakończenie tygodnia ewangelizacji mamy schować Pana Jezusa, ogarnął nas smutek. Zaczęliśmy zastanawiać się, co zrobić. Pan dał nam do zrozumienia, że mamy odważyć się na adorację, a On sam przyśle nam ludzi. Tak się stało. Jezus przyszedł do nas przez Maryję – mówi s. Joanna, mniszka jerozolimska. I tak się stało. Wierni spontanicznie zaczęli zapisywać się na czuwanie. Modlitwa płynie całą dobę poza tzw. oficjami, czyli jutrznią, nieszporami oraz Mszą św. W trwanie przed Najświętszym Sakramentem zaangażowało się ok. 30 osób – parafian, członków świeckich wspólnot działających przy Monastycznych Wspólnotach Jerozolimskich, rodziny oraz siostry i bracia jerozolimscy. I Boży szaleńcy, którzy na nocny dyżur potrafią przyjechać z drugiego końca miasta. – Część osób określiło stałe godziny adoracji, inni zapisują się spontanicznie. Bywa tak, że w niedzielę rano jeszcze nie wiadomo, kto będzie dyżurował w nocy – mówi s. Joanna i s. Edyta. I dodają: – Takie doświadczenie uczy nas ewangelicznego „chodzenia po wodzie” i daje nam kosztować, jak Pan sam troszczy się, by dzban mąki, jak u ubogiej wdowy Sarpety Sydońskiej, nie wyczerpał się. Zaprasza, by pozwalać Bogu, żeby On sam prowadził to wspaniałe dzieło. Nieustanna adoracja Najświętszego Sakramentu wpisuje się w charyzmat Monastycznych Wspólnot Jerozolimskich. Misją powołanej w 1975 r. przez Pierre’a-Marie Delfieux wspólnoty jest tworzenie przestrzeni modlitwy w sercach wielkich miast. – Nasz założyciel pisał w regule, że najpiękniejszym obrazem Boga jest miasto ludzi będących obliczem Oblicza Bożego i odblaskiem ikony Chrystusa – wyjaśnia s. Joanna. I dodaje: – Szukamy chętnych, którzy poprzez nieustanną adorację będą pełnić duchową straż nad miastem. Do tej pory całonocne adoracje odbywały się z czwartku na piątek, w każdy pierwszy piątek miesiąca oraz podczas Tygodnia Modlitwy o Powołania. Konsekrując w 2010 r. kościół MB Jerozolimskiej, kardynał Nycz powiedział, że jest to miejsce ciszy wśród zgiełku współczesnego świata. – Potrzeba jest tego swoistego duchowego kontrapunktu polegającego na tym, że w środku miasta, w jego centrum problemów, przychodzimy pod krzyż Chrystusa, przed jego ołtarz, by zaproponować ciszę, modlitwę, nie jako ucieczkę do świata, ale jako sposób na to, by w tym świecie spełnić swoją rolę i być jak dusza w ciele, duszą tego świata – mówił w homilii metropolita warszawski. Kościół przy ul. Łazienkowskiej jest drugim miejscem w stolicy, gdzie można o każdej porze dnia i nocy duchowo odpocząć od miejskiego zgiełku. Od 1987 r. wieczysta adoracja nieprzerwanie trwa w kościele św. Józefa Oblubieńca NMP na Kole.