Jak się pisze ikonę? przejdź do galerii

Prezentowane na wystawie Ikony powstały w Pracowni Technologii i Kopii Ikony na warszawskiej ASP, którą od początku, tj. od 2012 roku kieruje prof. Danuta Stępień. Warto podkreślić, że jest to jedyna tego typu pracowania, biorąc pod uwagę wszystkie uczelnie wyższe w Polsce. W trakcie studiów realizowany jest tu autorski program, który daje możliwość poznania przez studentów różnorodnych technik i technologii pisania ikon, warsztatu pozłotniczego oraz technik zdobniczych. Studenci wykonują kopię wybranej ikony ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, z którym pracownia od początku współpracuje. Zadaniem studentów jest wykonanie kopii danej ikony. Wierność nie ogranicza się tylko do widocznego wzoru, ale obejmuje całość pracy, czyli podobrazie, szpongi, kowczeg, pole, łuzga, farby (pigment i spoiwo) oraz zdobienia. Wyboru ikony dokonują sami adepci akademii. Wymagana jest jednak akceptacja nauczyciela.

- Na wystawie prezentujemy ok. 30 ikon powstałych w czasie 5 lat pracy studentów uczęszczających na zajęcia do Pracowni Technologii i Kopii Ikony, w tym ikony namalowane przez studentów z zagranicy, również w ramach współpracy ASP z NCK i UNESCO. Wystawa obejmuje prace kursowe V roku studiów oraz aneksy i prace dyplomowe. Poza ukończonymi pracami pokazywane są próbniki, fragmenty dekoracji i tablice edukacyjne oraz warsztat ikonopisa - mówi prof. Danuta Stępień.

W gablotach prezentowane są materiały i narzędzia pracy ikonopisa, w tym minerały, z których pozyskiwane są pigmenty do własnoręcznego preparowania farb, woski do enkaustyki, żywice do imitacji laki, pędzelki, punce, narzędzia repuserskie.

  Matka Boża Kazańska, Cathy Carman, tempera na desce. Tomasz Gołąb /Foto Gość

Wystawie towarzyszy katalog, gdzie w słowie wstępu bp Michał Janocha napisał: „Z punktu widzenia historyczno-artystycznego kopia jest niejako przedłużeniem, przypomnieniem, uobecnieniem oryginału. Warto zdać sobie sprawę, że pojęcie kopii, funkcjonujące w konserwatorstwie i w historii sztuki, w teologii ikony praktycznie nie istnieje”.

Wystawa jest okazją do spojrzenia na ikonę jako dzieło sztuki, pracę konserwatora, która łączy ogromną wiedzę i kunszt, oraz na ikonę jako obraz służący kontemplacji, modlitwie; wizerunek, który angażuje nasze zmysły, wrażliwość i rozwija duchowość.

Swoistym finisażem będą pokazy warsztatów ikonopisów zaplanowane na Noc Muzeów (18 maja), prowadzone przez pracowników naukowo-dydaktycznych Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie.

Wystawę można oglądać do 19 maja.