Przed rokiem w Łagiewnikach beatyfikowano pochodzącą z Warszawy Hannę Chrzanowską - pionierkę pielęgniarstwa społecznego i benedyktyńską oblatkę.
Hanna Chrzanowska urodziła się 7 października 1902 r. w Warszawie i tam spędziła osiem pierwszych lat życia. Z rodzinnego domu od ojca, profesora polonistyki Ignacego Chrzanowskiego, oraz matki Wandy Szlenkier wyniosła głęboki patriotyzm i poczucie obowiązku niesienia pomocy innym.
Po przeprowadzce do Krakowa uczęszczała do Gimnazjum Sióstr Urszulanek. Po maturze odbyła krótki kurs pielęgniarski, aby nieść pomoc ofiarom wojny polsko-bolszewickiej.
Porzuciła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, nie chciała zostać lekarzem. Wybrała zawód pielęgniarki, którego nauczyła się w Warszawskiej Szkole Pielęgniarstwa. Później z ogromnym poświęceniem pracowała w szpitalach w Krakowie. We współpracy z ówczesnym metropolitą krakowskim kard. Karolem Wojtyłą rozwinęła sieć parafialnej pomocy pielęgniarskiej dla chorych i niepełnosprawnych, będącej zaczątkiem hospicjów domowych. Była też wychowawcą wielu pokoleń pielęgniarek, autorką podręcznika o opiece domowej nad chorym i artykułów branżowych.
Zmarła 29 kwietnia 1973 r. w Krakowie. Uroczystościom pogrzebowym na Cmentarzu Rakowickim przewodniczył ks. kard. Karol Wojtyła. W homilii pogrzebowej powiedział m.in. „Dziękujemy Ci Pani Hanno, że byłaś wśród nas (…) jakimś wcieleniem Chrystusowych błogosławieństw z Kazania na Górze, zwłaszcza tego, które mówi: błogosławieni miłosierni”.