Ostatniego sierpnia 1944 r. Niemcy zbombardowali kościół i klasztor ss. sakramentek na Nowym Mieście. Pod gruzami poległo 37 sióstr, 4 księży, 12 sierot, kilku powstańców i blisko tysiąc cywilów. Gdy spadały bomby siostry trwały na adoracji. Życie ofiarowały za wolną i Chrystusową Polskę. Wśród zabitych mniszek były te, które wcześniej świadomie ofiarowały swoje życie jako zadośćuczynienie za wolność kraju. Prosiły, by ich ofiara wyjednała miłosierdzie dla ojczyzny. „Aby Polska, gdy powstanie, nie była ani biała, ani czerwona, ale Chrystusowa” – tak sformułowała intencję jedna z poległych zakonnic.

Z całego zgromadzenia bombardowanie cudem przeżyła matka przełożona, 9 sióstr i 4 postulantki. - Uratowały się te siostry, które nie złożyły przyrzeczenia oddania życia. Jedna z nich. s Celestyna Wielowieyska nie bardzo czuła w sercu taką potrzebę, ale chciała ofiarować swoje życie w akcie solidarności z pozostałymi mniszkami. Z tą niepewnością poszła do matki przełożonej, a ta zabroniła jej tego surowo. Okazało się to opatrznościowe, bo s. Celestyna przeżyła bombardowanie, szybko wróciła na zgliszcza i energicznie zajęła się odbudową kościoła i zgromadzenia. Później została jego przełożoną – wyjaśnia matka Blandyna, przeorysza warszawskiej wspólnoty.

  1 września 2019 r. o godz. 17 benedyktynki sakramentki zapraszają na Msze św. w intencji poległych 75 lat temu podczas bombardowania Nowego Miasta Polaków. Agnieszka Kurek-Zajączkowska / Foto Gość

Książka prezentuje tło wojennych i powstańczych losów wspólnoty mniszek, które zdecydowały się otworzyć klauzurę, by pomóc powstańcom i ludności cywilnej w bardzo trudnych chwilach. Materiały do publikacji zostały zbierane w  60. i 70. latach ubiegłego wieku, gdy żyło jeszcze wielu świadków wydarzeń powstańczych. Dzięki ich świadectwu i wspomnieniom zachowały się bezcenne wiadomości także o życiu zgromadzenia przed wojną i w trakcie okupacji.