Debata „Żydzi i chrześcijanie wobec święta” była głównym punktem warszawskich obchodów XXIII Dnia Judaizmu w Kościele katolickim.
Dyskusja odbyła się 12 stycznia w kościele środowisk twórczych św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła. Rabin Stas Wojciechowicz odczytał fragmenty Słowa Bożego, a Schola Cantus Laudabilis odśpiewała psalmy.
Prof. Jan Grosfeld, członek Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem, zaznaczył, że świętowanie katolickiej niedzieli lub żydowskiego szabatu zawsze dotyczy relacji człowieka z Bogiem oraz wiąże się z czasem spędzonym z rodziną, z posługą ubogim i opuszczonym.
Z kolei Stanisław Krajewski - współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów przypomniał, że 7-dniowy rytm życia ma podłoże biblijne, a odpoczynek i przedłużona modlitwa w dzień szabatu wskazują na właściwą hierarchię wartości.
Ksiądz Grzegorz Michalczyk, członek Komitetu Episkopatu ds. Dialogu z Judaizmem zwrócił uwagę na to, że od wyznawców religii mojżeszowej możemy się uczyć konsekwencji w przeżywaniu święta, które jest Bożym nakazem. - Wprowadzenie tego nakazu stało się konieczne, bo człowiek tracił intuicję świętowania. Szczególnie współcześnie mamy pokusę odejścia od świętowania we wspólnocie. A niedzielnej Eucharystii, przeżywanej razem, w kościele, nic nie może zastąpić - mówił rektor kościoła DŚT.
Spotkanie moderował ks. dr Andrzej Tulej, delegat do spraw ekumenizmu i kontaktów religijnych w archidiecezji warszawskiej.
W poprzedzającej debatę Eucharystii modlono się w intencji żydowskich mieszkańców Warszawy, także tych, którzy zginęli w czasach holocaustu.