Wystawa „Magnificat. Poezja Karola Wojtyły” opowiada o papieżu jako poecie i dramaturgu. Jego wczesne utwory wciąż znane są tylko nielicznym. A to właśnie w literaturze znalazła ujście twórcza wrażliwość młodego Wojtyły, którą potem wniósł w kapłańskie, biskupie i papieskie życie.

Kuratorzy wystawy w staromiejskim Muzeum Literatury stawiają pytanie o to, czy talent poety i dramaturga wzmocnił powołanie kapłańskie młodego Wojtyły. Narrację ekspozycji prowadzą więc poprzez dwa porządki: sacrum i profanum, które spotykają się w twórczości i życiu przyszłego papieża.

Poezję Karola Wojtyły cechuje ogromna wrażliwość na naturę i kulturę polską, zwłaszcza w ujęciu tradycji romantycznej. Dlatego na ekspozycji, obok zbioru unikatowych i nieznanych fotografii dokumentujących młodość i życie przyszłego papieża, prezentowane są arcydzieła twórców bliskiej Wojtyle sztuki Młodej Polski – Stanisława Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego, Wojciecha Weissa, Juliana Fałata, Ferdynanda Ruszczyca czy Konstantego Laszczki.

Twórczość Karola Wojtyły została także skonfrontowana z dziełami artystów tworzących współcześnie. Na ekspozycji zobaczyć można prace Leszka Sobockiego, Jacka Rykały, Stanisława Rodzińskiego, Adama Myjaka, Marka Jaromskiego, Jana Lebensteina, Marka Żuławskiego czy Xawerego Dunikowskiego.

Wystawę w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza przy Rynku Starego Miasta 20 zorganizowano z okazji przypadających w tym roku 100. urodzin św. Jana Pawła II. Można ją zwiedzać do 16 grudnia. W środy i piątki jest czynna w godz. 11–16, w czwartki – 16.00–20.00, a w weekendy – 11.00–18.00. W poniedziałki i wtorki muzeum jest nieczynne.