Najsmutniejszy dzień Woli

– Widok młodej kobiety postrzelonej w pierś był dla 7-latki wstrząsający. Na kolanach prosiłam Niemca, bym mogła postrzelonemu ojcu dać pić. Mówił po polsku, że wszystko będzie dobrze i tata wróci do domu. Nigdy już jednak nie wrócił – wspomina Danuta Chaber.

Janusz Zieliński nie wyobraża sobie 5 sierpnia bez modlitwy za pomordowanych w rzezi Woli. – Niemcy wpadli do nas do kamienicy przy ul. Karolkowej 21 po południu. Mama wyszła z mieszkania boso i w koszuli ze mną, 8-tygodniowym dzieckiem, na ręku. Niemcy do bloku wrzucili granat. Ojciec pracował w Szpitalu Wolskim. Wracając, zastał ruiny. Wyrzucił mamie przez okno oficerki i kożuch – wspomina.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

  • Nieograniczony dostęp do:
    • wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
    • wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
    • wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
    • wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
    • wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
  • brak reklam na stronach;
  • Niespodzianki od redakcji.
Masz subskrypcję?
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..