Brytyjski historyk James Charles Wall opisał na początku ubiegłego stulecia (w 1910 r.) historię pochodzenie relikwii związanych z pasją Jezusa. Szczególnie wnikliwie przyjrzał się dziejom relikwii Krzyża Świętego, nie pomijając wszelkich wątpliwości z nimi związanych i próbując oddzielić prawdę historyczną od legend. Starał się ustalić, jak doszło do odkrycia tej najcenniejszej relikwii i do przewiezienia jej w odległe krańce świata. Cześć dla tych relikwii była tak olbrzymia, że stanowiły one powód walk, stały się najcenniejszym darem godnym władców, a dla jej godnego przechowywania budowano okazałe katedry. Autor opisuje też cesarza Herakliusza, który po odzyskaniu krzyża z rąk Persów zdjął cesarskie szaty i wszystkie insygnia władzy, a następnie boso, w chłopskiej sukmanie na własnych ramionach wniósł go na kalwarię w Jerozolimie. Jak podkreślał autor, „krzyż jest czymś więcej niż narzędziem śmierci Chrystusa; jest figurą i symbolem naszego Pana”. Wyjaśniał też wiele niejasności, np. dlaczego relikwie krzyża świętego pochodzą z różnych gatunków drzew.