Był blisko człowieka, wierzącego i niewierzącego, zagubionego w labiryntach życia codziennego - wspominają mieszkańcy Ołtarzewa, którym służył 30 lat, i Ożarowa, gdzie pracował ponad 13.
Ks. Leszek Daniel urodził się 25 lipca 1946 r. w Pilaszkowicach, w pow. Krasnystaw, jako jeden z czterech synów rolników, Stanisława i Rozalii z d. Brus. Po zakończeniu nauki rozpoczął pracę w budownictwie, a następnie został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Lublinie, którą ukończył w 1969 r. Podejmował w dalszym ciągu pracę w swoim zawodzie. Powołanie kapłańskie przeczuwał już w okresie nauki w szkole zawodowej, ale odżyły one ponownie po ukończeniu służby wojskowej.
Do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (Księża Pallotyni) Leszek Daniel wstąpił w 1973 r., rozpoczynając nowicjat w Ząbkowicach Śląskich jako kandydat na kleryka. Po roku przerwy przyjęty został ponownie do Stowarzyszenia w charakterze brata i rozpoczął w Ząbkowicach Śląskich rok postulatu-nowicjatu. Pracował tam też w charakterze furtiana i pomagał w kancelarii parafialnej, a równocześnie uczęszczał na kurs katechetyczny, organizowany przez Wydział Nauki Katolickiej przy Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. 8 września 1977 r. w Ołtarzewie złożył na ręce ks. prowincjała Józefa Dąbrowskiego pierwszą konsekrację w Stowarzyszeniu i zamieszkał na stałe w domu ołtarzewskim. W roku akademickim 1977/78 studiował na Prymasowskim Studium Życia Wewnętrznego w Warszawie. W 1978 r., za zgodą Rady Prowincjalnej, z nowym rokiem akademickim 1978/79 rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie. Wieczną konsekrację złożył 27 września 1981 r. na ręce ks. prowincjała Henryka Kietlińskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 6 maja 1984 r. w Ołtarzewie z rąk prymasa Polski kard. Józefa Glempa.