Żebrzące siostry wydały książkę o swojej misji. "To zbiór poruszających świadectw” przejdź do galerii

Mała siostra Rachel przyjechała specjalnie z Hiszpanii, mała siostra Albane - z położonego pod Częstochową Choronia, by ostatniego dnia XXVII Targów Wydawców Katolickich opowiedzieć o książce "Kiedy Miłość puka do drzwi”, która na polskim rynku ukazała się nakładem Edycji św. Pawła.

- To zbiór poruszających świadectw z naszej żebraczej misji Wspólnoty Baranka - mówiły małe siostry. - Książka ukazała się kilka lat temu we Francji w odpowiedzi na prośbę wielu ludzi związanych z naszą wspólnotą. Widząc działanie opatrzności Bożej w naszej misji, sami odkrywali, że Bóg jest żywy i także działa w ich życiu. Zdecydowałyśmy się podzielić kilkoma świadectwami także z polskimi czytelnikami - dodały autorki.

Książka zawiera ponad 30 opowieści z żebraczej misji małych sióstr i małych braci ze Wspólnoty Baranka w różnych krajach, m.in. Francji, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, Chile, Stanach Zjednoczonych czy Rosji. - Podstawą naszego życia są modlitwa i kontemplacja słowa Bożego. Żyjemy z Bożej opatrzności, czyli tego, co dostaniemy w darze od ludzi. Zazwyczaj w porze obiadu udajemy się do ludzi, by - chodząc od drzwi do drzwi - żebrać o jedzenie. Nie mamy gotowego scenariusza, ale słuchamy Ducha Świętego, gdzie chce nas posłać. Zdobywanie pożywienia to pretekst, by głosić słowo Boże w miejscach, do których jesteśmy posłane - mówi ms Rachel.

W książce znalazło się także świadectwo z misji w Polsce. "Było nas trzech małych braci żebrzących o chleb u bram miasta na zachodzie Polski, żaden jednak nie mówił w języku tego kraju. Znaliśmy zaledwie kilka słów, aby jakoś poprosić o coś do jedzenia... Tego dnia pewna kobieta przyjęła nas u siebie, jakbyśmy byli posłańcami z nieba! Jakiś czas później dostaliśmy list, który napisała do proboszcza swojej parafii, opowiadając o tym, jak nasze odwiedziny rozświetliły jej ponurą codzienność. Bóg był blisko, Bóg był przy niej, Bóg czuwał, jak tylko Żebrząca Miłość potrafi czuwać u drzwi serca" - czytamy we świadectwie.

- Innym razem, gdy jedliśmy wspólnie z ubogimi w stołówce, po posiłku podszedł do nas Węgier, który powiedział, że jedząc z nami, czuł się jak Abraham, do którego w gościnę przyszli aniołowie - mówiła ms Albane. - Poprzez naszą żebraczą misję sam Bóg - jako Żebrak - przychodzi do ludzi. Nasze świadectwa to świadectwo Jego żebraczej miłości, która puka do drzwi serca, uniża się i skłania do naszych stóp, żeby je umyć, być blisko nas i przyjąć nas takimi, jacy jesteśmy - dodaje.

Wspólnota Baranka powstała we Francji na początku lat 80. XX. w odpowiedzi na rewolucję kulturalną. - Po wydarzeniach 1968 r. siostry otworzyły kaplicę, by ludzie, słuchając słowa Bożego, mogli odkrywać prawdziwą wolność, która nie jest zależna od warunków zewnętrznych, i którą przynosi Jezus. Charyzmat się rozwinął, bo to spotkanie ze słowem Bożym jako źródłem jest ważne dla każdego z nas - mówiła.

Obecnie Wspólnota Baranka, działająca w oparciu o charyzmat św. Dominika - naśladowanie ubóstwa Chrystusa ubogiego, by objawić żebrzącą miłość Boga światu - działa w 8 państwach: we Francji, w Polsce (od 2001 r.), Argentynie, Austrii, Chile, Hiszpanii, Stanach Zjednoczonych, Polsce i we Włoszech. Klasztory małych sióstr i małych braci znajdują się w Choroniu koło Częstochowy. Obecnie mieszka w nich 8 małych sióstr i 3 małych braci.