Dzięki Bogu za to miejsce

Siostry mnie postawiły na nogi, wychodzę z długów, jutro idę do pracy, a Wiktoria do żłobka. Gdyby nie Chyliczki, nie wiem, gdzie bym skończyła... – przyznaje Ela. Ma 33 lata i dopiero teraz widzi jakieś perspektywy. Choć ojca dziecka nie zna, planuje odłożyć trochę pieniędzy, wynająć mieszkanie, żyć...
Takich historii siostry znają setki: ucieczki z domów, w których nie zaakceptowano ciąży, porzucenie, spanie na klatkach, bezrobocie, nierzadko używki i prawie zawsze życiowa bezradność. Kobiety, które trafiają do Domu Samotnej Matki, uczą się gotować, prać, sprzątać, planować, kończą szkoły, a nawet studiują, nadrabiają stracone lata. Pod okiem trzech zakonnic ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia mogą cieszyć się pierwszymi miesiącami macierzyństwa, doświadczając tego, czego zabrakło w ich domach. Ela nauczyła się piec ciasta. – Dziękuję Bogu za ten dom – mówi.