W pierwszym dniu powstania do akcji stanęło 7 tys. pań. Przez cały zryw było ich blisko 12 tys., co stanowi ok. 20 proc. wszystkich jego uczestników. Żyje jeszcze ok. 250 z nich. Większość mieszka w Warszawie. Były przede wszystkim łączniczkami i sanitariuszkami, ale pełniły także inne ważne funkcje, m.in. prowadziły gospody żołnierskie i kuchnie polowe, wykonywały prace kancelaryjne, gasiły pożary, budowały barykady, pracowały w pralniach i szwalniach, odkopywały ludzi spod gruzów, a czasami walczyły z bronią w ręku.