Pojednanie we łzach

Jedenastoletni Maksymin Giraud i czternastoletnia Melania Calvat tylko raz widzieli Matkę Bożą. Podczas wypasu owiec i krów we francuskiej wiosce niedaleko Grenoble 19 września 1846 roku w sobotę po południu zobaczyli siedzącą na kamieniu świetlistą, piękną panią, która zakrywała twarz rękoma i płakała. - Pomyśleli, że to może jakaś mama, którą skrzywdziły dzieci i wyszła wysoko w góry się wypłakać. Dużo się nie pomylili. Na kamieniu siedziała Maryja, która płakała nad grzechami swoich dzieci - mówi ks. Karol Tomczak MS, proboszcz parafii Matki Bożej Saletyńskiej na warszawskich Włochach i przełożony warszawskiej wspólnoty saletynów.

Maryja wzywała w nim ludzi do powrotu do Boga, ukazała konsekwencję grzechu i obiecała liczne łaski dla tych, którzy się nawracają. Zalecała czczenie niedziel, zachowanie postu i modlitwie. Mówił m.in.: „Ach, moje dzieci, trzeba się dobrze modlić, rano i wieczorem. Jeżeli nie macie czasu, odmawiajcie przynajmniej Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo, a jeżeli będziecie miały czas i będziecie mogły, módlcie się więcej”.
- W orędziu generalnie chodzi o pojednanie. Maryja jest drogą do niego w różnych aspektach naszego życia, także do pojednania ze swoją historią, z najbliższymi oraz z Panem Bogiem. Nasze zgromadzenie, którego głównym charyzmatem jest pokuta i pojednanie, powstało, by rozszerzać orędzie z La Salette. Może właśnie dlatego w naszym kościele na Włochach mamy dużo spowiedzi - wyjaśnia ks. Tomczak.

- Maryja nawołuje do pojednania. Ważny jest tu sakrament pokuty i pojednania, ale po nim trzeba jeszcze coś zrobić. Pracuję jako mediator. Chcę, by ludzie się porozumieli i pojednali. Widzę, że w odnawianych relacjach chodzi też o to, by czasami we łzach odkryć siebie samego i siebie nawzajem. Podczas objawienia w La Saette dzieci zostały zaproszone przez Maryję, by podeszły bliżej, stanęły tak, że nikt miedzy nimi już się nie zmieścił. Maryja skróciła dystans i to też nam pokazuje - dodaje Agata Kosno-Jaczewska, współprowadząca w parafii grupę dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej Baranki i warsztaty komunikacji bez przemocy.
 
Początki posługi saletynów w Warszawie są związane z utworzoną w 1934 roku parafią pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus we Włochach. Pierwszym jej proboszczem był ks. prałat Julian Chrościcki, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. W czasie okupacji niemieckiej siedział w więzieniu na Zamku Lubelskim i złożył ślub, że jeśli odzyska wolność, postara się utworzyć w swojej parafii ośrodek kultu maryjnego. Przeżył i obietnicy dotrzymał. W 1948 roku zaprosił do współpracy saletynów. Parafia Matki Bożej Saletyńskiej powstała jako filia parafii św. Teresy w sierpniu 1957 roku.
- Maryja sama upomniała się o to miejsce. Dziękując jej za obecność, staramy się Jej jakoś odwdzięczyć, promując to, co Ona zaleca - tłumaczy ks. Tomczak.

W kościele w każdą środę odbywają się modlitwy saletyńskie. O 17.30 jest nowenna z wyczytywaniem próśb i podziękowań, o godz. 18 - Msza św. w tych intencjach, a po niej do godz. 22 adoracja Najświętszego Sakramentu z Różańcem i możliwością spowiedzi. W ciągu dnia w godz. 7-18 można pomodlić się w bocznej kaplicy przy figurze Matki Bożej Płaczącej i zostawić swoją intencję u stóp Pięknej Pani.

Z okazji rocznicy objawień cały wrzesień w kościele przy ul. Popularnej 46 poświęcony jest patronce parafii. Każdego dnia o godz. 17.30 odbywają się nabożeństwa ku czci Matki Bożej Saletyńskiej. 19 września, w rocznice objawienia o godz. 20.30 będzie Różaniec w kościele i procesja. Główne uroczystości zaplanowano na niedzielę 22 września. O 12.30 Sumę odpustową odprawi ks. Marek Koziełło MS z Krakowa, redaktor naczelny dwumiesięcznika „La Salette. Posłaniec Matki Bożej Saletyńskiej”. O godz. 17 zaplanowano koncert wokalno-instrumantalny. Kompozycje Henrego Purcella, Franza Schuberta, Jana Sebastiana Bacha wykona studentka konserwatorium muzycznego z Pragi Vendula Sladackova. Na organach zagrają Kamil Gefert oraz Rafał Grabiszewski.