Właściwie jest to biografia równoległa dwóch oficerów noszących niemiecki mundur – zbrodniarza wojennego Ottona von Wächtera i szlachetnego człowieka Wilma Hosenfelda, który podczas okupacji modlił się w warszawskich kościołach, a nawet służył do Mszy św. Znali go żołnierze AK. Przy jego nazwisku w tajnym okólniku mieli dopisek „Nie ruszać go”.