Groby nadziei przejdź do galerii

W archikatedrze warszawskiej na grobie są wyryte słowa „Nie ma Go tu”. Na białym płótnie w tle jest napis „#Zmartwychwstał”. Dwa kamienie, a właściwie kamyczki, są jeszcze na płycie. Z boku stoi plansza ze słowami o przywróceniu królestwa Bożego „Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam” (Ez 37,12-14).

Dekoracje w kościele św. Marcina i u redemptorystów na Nowym Mieście wprost nawiązują do roku jubileuszowego i nadziei. U sióstr przy ul. Piwnej towarzyszy im cytat z Listu św. Pawła do Galatów „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie” (Ga 2,20).
Przy dekoracji jest opis, w którym franciszkanki służebnice Krzyża zwracają uwagę na bycie pielgrzymem nadziei, przypominając, że wszyscy są zaproszeni, by wrócić do domu, do Kościoła i do życia wiary. „Przyłączysz się?”- pytają.
Redemptoryści przy ul. Pieszej udekorowali grób Jezusa na zielono. Jest przy nim dużo kwiatów, a nad wszystkim widnieje napis: „W Nim nasza nadzieja”.

W kościele parafialnym przy ul. Przyrynek 2 dekoracji towarzyszy cytat „Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim!” z Księgo Pocieszenia Izraela (Iz 43,1).

Dominikanie z kościoła św. Jacka jak co roku stawiają na minimalizm. Przypominają słowa samego Jezusa „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony” (J 10,1-10).

W katedrze polowej Wojska Polskiego Pana Jezusa strzegą żołnierze.

  Dekoracja w kościele akademickim św. Anny. Agnieszka Kurek-Zajączkowska /Foto Gość

W kościele św. Anny tegoroczna kompozycja grobu umieszcza eucharystyczną i figuratywną postać Jezusa w miejscu pierwotnym dla historii zbawienia, czyli w biblijnym ogrodzie Eden. Chrystus leży wśród wielu roślin i przy ułożonych jabłkach.

Przy dekoracji u wizytek jest owies i wiązanki bzu. Jego zapach roznosi się po świątyni. Nad Najświętszym Sakramentem jest płótno przypominające Całun Turyński.

Grób Pański w bazylice świętokrzyskiej upomina się o najmłodszych. Pyta „Czyjej trosce powierzamy dziś nasze dzieci? Czy oddajemy je w dobre ręce?”.

Co roku w jednym miejscu Traktu Królewskiego grób wygląda podobnie. W kościele św. Aleksandra znajduje się sprowadzona z Rzymu, a zachowana z Kalwarii Ujazdowskiej, alabastrowa figura Chrystusa. Tu grób zbudowany jest na stałe, ale otwierany tylko raz do roku na Wielkanoc.

Modlitwa przy grobach zaczęła się już w Wielki Piątek, kiedy to podczas ostatniej części liturgii w procesji kapłan przeniósł Najświętszy Sakrament. Monstrancję przykrył białym welonem, co symbolizuję całun, jakim owinięto ciało Jezusa po Jego śmierci.

Tradycja nawiedzania grobów w Wielką Sobotę sięga czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego, który z dworem w Wielką Sobotę wyruszał z Zamku Królewskiego w kierunku  Łazienek. Jego śladem, choć czasami nie wiedząc o tym, pielgrzymują raz w roku mieszkańcy miasta i turyści.