Wystawione w Teatrze Polskim „Dożywocie” Aleksandra Fredry potwierdza moje odkrycie, dlaczego autora nazywano „smutnym komediantem” i dlaczego pisarz złamał pióro na 20 lat. Rozumiem też wyznanie Gabrieli Zapolskiej: „Ja śmiać się na »Dożywociu« nie mogę. Doznaję wręcz przeciwnego wrażenia”.