Ekspozycję stanowi fragment kolekcji, którą Zgromadzenie Sióstr Loretanek otrzymało po śp. ks. Antonim Łatko, cudownie uzdrowionym po brutalnym napadzie, przez wstawiennictwo bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego. Zbiór ks. Łatki mieścił się w Szerokiej w Jastrzębiu-Zdroju i przez wiele lat był największym w Polsce, liczącym około 3 tysięcy eksponatów zrobionych z metalu, porcelany, węgla, gliny, szkła, kryształu i srebra. Obejmował dzwonki pasterskie, mszalne, kolędowe, a także biurkowe, pulpitowe, recepcyjne, dekoracyjne i edycje limitowane, np. replikę Dzwonu Wolności z 1776 r., pamiątkowy dzwonek wydany z okazji ślubu księżnej Diany i księcia Karola w 1981 r., czy kopię dzwonu z „Titanica”.

Pasja zbierania dzwonków u ks. Łatki zaczęła się od niesfornego chłopca, którego duchowny uczył religii.
– Jeden z uczniów, żartowniś, zadzwonił dzwonkiem pod ławką. Ksiądz, łagodny z usposobienia, nie zganił chłopca, ale odebrał mu dzwonek, mówiąc, że będzie to pierwszy dzwonek do kolekcji. I tak się zaczęło. Dzieci odtąd przynosiły małe dzwoneczki, niestanowiące wielkiej wartości materialnej, ale ofiarowane z serca. Dzwonki księdzu przynosili wierni oraz przybywający goście. Nawet biskupi wizytujący parafię przyjeżdżali z dzwonkiem w prezencie – opowiada s. Rafaela Dobrut CSL z Jastrzębia-Zdroju, która pochodzi z parafii w Szerokiej.

Kolekcja udostępniona od 2 czerwca w trzech pomieszczeniach liczy 600 dzwonków. W pierwszym dzwonki pogrupowano w podziale na kontynenty, z których pochodzą. Druga sala to dzwonki wiszące, przymocowane do sufitu, które można swobodnie dotykać, co odwiedzającym przysparza dużo radości i zabawy. Pomieszczenie trzecie jest małe i obejmuje eksponaty bardziej masywne.

– Muzeum to nie tylko kolekcja przedmiotów, ale przede wszystkim skarbnica kultury, historii i tradycji. Każdy dzwonek opowiada swoją unikalną historię, przynosząc swym dźwiękiem echo wydarzeń i miejsc, z których pochodzi – mówił na uroczystości otwarcia 2 czerwca biskup senior diecezji drohiczyńskiej Tadeusz Pikus.

Ekspozycja wpisuje się w historię kultu Matki Bożej Loretańskiej w Polsce i wiąże się z dzwonkiem, który od włoskiego sanktuarium został nazwany dzwonkiem loretańskim.
– Ojciec króla Jana III Sobieskiego zachwycił się włoskim Loreto i chciał go rozpowszechniać i u nas. Coraz więcej Polaków pielgrzymowało też do tego sanktuarium i przywoziło z niego dzwonki poświęcone w domu Świętej Rodziny. Ich szczególną misją było odpędzanie złych mocy, rozganianie chmur burzowych oraz ochrona przed nawałnicami. W XIX wieku upowszechniły się dzwonnice loretańskie, czyli wolnostojące wieże, budowane często w centrum wsi, poświęcone Matce Bożej Loretańskiej. Obsługiwał je dzwonnik, alarmując o nawałnicach i pożarach. Z czasem dzwonkiem tym zaczęto wzywać na Anioł Pański, majowe czy Różaniec – mówi s. Rafaela.

Na to przeznaczenie dzwonków zwraca też uwagę s. Brygida Olędzka CSL, przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Loretanek.
- Cieszymy się, że w Loretto udało się zorganizować tę wystawę, ponieważ kult loretański ściśle wiąże się z dzwonkiem, który od włoskiego sanktuarium został nazwany dzwonkiem loretańskim. Życzymy wszystkim, by ta wystawa wnosiła wiele radosnego dźwięku w nasze życie, a nade wszystko przyczyniła się do spełnienia podstawowego zadania, jakie niesie dzwon, o którym czytamy w obrzędzie poświęcenia dzwonów kościelnych: »by wierni, którzy słuchać będą jego głosu, wznosili serca do Ciebie, Boże, i byli gotowi do udziału w radościach i trudach braci«”.

Muzeum Dzwonków można zwiedzać codziennie po uprzednim zapowiedzeniu się pod nr. tel. 29 741 17 87.