Warszawski
Władysław Bartoszewski nie żyje przejdź do galerii
Odszedł polityk, więzień Auschwitz, powstaniec warszawski. Miał 93 lata.
Od września 1990 do marca 1995 r. pełnił funkcję ambasadora RP w Austrii. W latach 1997-2001 był senatorem IV kadencji z ramienia Unii Wolności. Zajmował urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie Józefa Oleksego i Jerzego Buzka. Powołany przez premiera Donalda Tuska na sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów do spraw dialogu międzynarodowego, był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w roku bieżącym.
"W moim indywidualnym rachunku dziękuję Bogu za łaskę poznania wielu wspaniałych ludzi, takich jak wybitna pisarka Zofia Kossak, której sekretarzem byłem przez ponad rok i która miała na mnie wielki wpływ. Jak ks. Jan Zieja, mój spowiednik z lat 1942–43, kiedy w warunkach wojny formowały się moje bardzo trudne decyzje i przeżywałem kryzys dezorientacji po zwolnieniu z obozu koncentracyjnego. Dziękuję za przyjaciół: ks. Andrzeja Bardeckiego, prof. Kazimierza Kumanieckiego, Jana Parandowskiego. Powinienem też wyliczyć kilkadziesiąt osób – kolegów i koleżanek, których nazwiska nic dzisiaj nikomu nie powiedzą, a którzy swoim zachowaniem w warunkach próby, więzienia, torturowania zawstydzali innych" – pisał też na łamach "Gościa".
Był autorem około 50 książek i blisko 1,5 tys. artykułów, głównie o Powstaniu Warszawskim, stosunkach polsko-żydowskich i polsko-niemieckich. W 1962 r. ukazały się: "Konspiracyjne Varsaviana poetyckie 1939–44" wydane w Warszawie. W Krakowie w 1967 r.: "Ten jest z Ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom 1939–1945", zaś w 1974 r.: "1859 dni Warszawy". W ostatnich latach na swoim blogu pisał: "Napisałem sporo rzeczy lepszych i gorszych, ale źródłem prawdziwej satysfakcji jest dla mnie, że nie muszę się niczego, co napisałem, wstydzić, albo marzyć, aby zapadło się pod ziemię".
Przez kilka lat, od 2004 r. był felietonistą "Gościa". W 2008 r. pisał, dokonując swoistego podsumowania: "Za co dziękuję? W moim wieku jest zupełnie oczywiste, że człowiek dokonuje całościowego obrachunku życia. Rachunku świateł, półświateł, cieni i blasków, które w naszej biografii odegrały jakąś rolę. Ten bilans jest dla mnie naznaczony poczuciem ogromnej wdzięczności Bogu i ludziom za to wszystko, co mi się udało w życiu zrobić pozytywnego".
Na znak żałoby po śmierci Władysława Bartoszewskiego flagi Belwederu i Pałacu Prezydenckiego zostały opuszczone do połowy masztów.
Czytaj także:
Natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał, i mówił, wielbiąc Boga. Łk 1,64
Najnowszy numer
GN 51/2024
22 grudnia 2024
ks. Adam Pawlaszczyk
Redaktor naczelny „Gościa Niedzielnego”, wicedyrektor Instytutu Gość Media. Święcenia kapłańskie przyjął w 1998 r. W latach 1998-2005 pracował w duszpasterstwie parafialnym, po czym podjął posługę w Sądzie Metropolitalnym w Katowicach. W latach 2012-2014 był kanclerzem Kurii Metropolitalnej w Katowicach. Od 1.02.2014 r. pełnił funkcję oficjała Sądu Metropolitalnego. W 2010 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Prawa Kanonicznego UKSW w Warszawie i uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego.
Pan profesor miał na sercu Polskę i Polaków i tego nikt mu nie odbierze.
A jeśli o zmarłych można mówić tylko dobrze - to znaczy, że piekło jednak jest puste.
już przestańcie się pastwić poprzez uwielbienie :)
bo nie pójdzie do nieba :P
Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.