Rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego męczennika

W sesji rozpoczynającej proces beatyfikacyjny wzięli udział: bp Romuald Kamiński, ks. prał. Dariusz Szczepaniuk, kanclerz kurii, o. Gabriel Bartoszewski OFM Cap, promotor sprawiedliwości, notariusze: ks. Hiacynt Wierzba SAC, ks. Przemysław Krakowczyk SAC, ks. kan. Maciej Miętek oraz postulator: ks. Józef Ciupak SAC i wicepostulator: ks. Jan Korycki SAC.

W trakcie procesu będzie badana heroiczna postawa męczeństwa ks. Stanisława Szulmińskiego SAC. Jak podaje w opracowanej biografii współbrat ks. Henryk Kietliński SAC, ks. Stanisław Szumliński urodził się 10 lipca 1894 r. w Odessie nad Morzem Czarnym. W rodzinie Aleksandra i Heleny z d. Wyhowskiej panował duch wiary, pracowitości i szacunku dla każdego człowieka. Szkołę średnią handlową ukończył w Kamieńcu Podolskim. 

W 1918 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Żytomierzu. Po roku studiów, z powodu rewolucji bolszewickiej, został przeniesiony do Seminarium Duchownego w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bp. Piotra Mańkowskiego w Buczaczu 8 lipca 1923 r.

Już w seminarium planował poświęcić kapłańską drogę pojednaniu Kościoła prawosławnego z Kościołem katolickim. Zaraz po święceniach chciał wyjechać do pracy duszpasterskiej na terenach Związku Radzieckiego.

Ponieważ wyjazd z powodu prześladowania Kościoła okazał się niemożliwy, biskup skierował go na studia teologii orientalnej w KUL (1923-1927 r.). W tym czasie ponawiał swoje prośby do przełożonych i do Stolicy Apostolskiej o pozwolenie na podjęcie pracy misyjnej i unijnej na Wschodzie.

W roku 1927 dekretem bp. A. Szelążka został mianowany profesorem teologii orientalnej w Seminarium Duchownym w Łucku. Chcąc jednak realizować swój pierwotny zamiar - życie zakonne i mając zapewnienie przełożonych Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, że będzie mógł w przyszłości poświęcić się pracy dla pojednania Kościołów - 15 sierpnia 1928 r. wstąpił do nowicjatu księży pallotynów w Ołtarzewie.

Zaraz w nowicjacie, od roku 1930, pełnił funkcję ojca duchownego w pallotyńskim gimnazjum w Wadowicach, a w latach 1932-1939 był spowiednikiem oraz profesorem w pallotyńskim Wyższym Seminarium Duchownym w Sucharach i Ołtarzewie. Wykładał tam m.in. teologię orientalną.