Katoliccy lekarze apelują do minister edukacji
"Sprzeciwiamy się agresywnie narzucanej edukacji seksualnej" - piszą lekarze do minister Anny Zalewskiej. I proszą ją o interwencję.
Tomasz Gołąb /Foto Gość
Członkowie Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich wystosowali list do minister edukacji Anny Zalewskiej, w którym prezentują swoje obawy co do skutków wprowadzenia w życie edukacji seksualnej dzieci zgodnej z dokumentem: „Warszawska Polityka Miejska na rzecz społeczności LGBT ” i tzw. Karty LGBT. Opublikowali też swoje stanowisko, w którym dowodzą, że tzw. standardy WHO, na które powołuje się warszawski dokument, to w praktyce demoralizacja dzieci i młodzieży.
Poniżej publikujemy treść listu:
Szanowna Pani Minister
Jesteśmy lekarzami zrzeszonymi w Oddziale Mazowieckim Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich. Jesteśmy również rodzicami. Poruszyło nas i zasmuciło podpisanie w dniu 18 lutego 2019 przez prezydenta m.st. Warszawy pana Rafała Trzaskowskiego deklaracji: „Warszawska Polityka Miejska na rzecz społeczności LGBT ” i tzw. „Karty LGBT”.
Oznacza to wprowadzenie w warszawskich szkołach, a nawet przedszkolach zajęć z edukacji seksualnej zgodnej ze "Standardami edukacji w Europie" Światowej Organizacji Zdrowia. Według naszej wiedzy organy samorządu, w tym prezydent miasta, nie mają kompetencji do regulowania treści programów nauczania, które obowiązują w polskich placówkach oświatowych.
Wspomniane Standardy WHO zalecają m.in. aby dzieci poniżej 4 lat edukować seksualnie na temat „radości i przyjemności z dotykania własnego ciała oraz masturbacji w okresie wczesnego dzieciństwa”, co kłóci się z rozwojem psychofizycznym małego dziecka i jest szkodliwe dla procesu prawidłowego dojrzewania do roli ojca czy matki. Onanizm dziecięcy podlega leczeniu jako szkodliwy nałóg.
W Polsce od 1998 r. obowiązuje edukacja seksualna typu A (Typ.1, wg Klasyfikacji Standardów WHO) czyli wychowania do miłości i zachowania abstynencji seksualnej, aż do zawarcia związku małżeńskiego. Została wprowadzona na mocy Ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego. W programie tych zajęć, „wychowania do życia w rodzinie”, informacje związane z seksualnością i płodnością przekazywane są w kontekście miłości i odpowiedzialności za drugiego człowieka. W podstawie programowej zajęcia dotyczące anatomii narządów męskich i żeńskich, aktu seksualnego, prokreacji i antykoncepcji, są przekazywane w kontekście relacji a nie samo-zaspokajania się, co służy trwałości rodziny. Wprowadzone rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w 2008 r. poprawki programu nie zmieniły realizowanej edukacji seksualnej typu A, która w szkołach jest i powinna ze względu na zdrowie dzieci i rodzin być ukierunkowana na opóźnienie inicjacji seksualnej, wzmacnianie postawy wstrzemięźliwości i wierności jednemu partnerowi.
