Rozpoczynając nabożeństwo Drogi Krzyżowej, biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej Piotr Jarecki przypomniał, że jest ona najgłębszą przestrzenią miłości Boga do człowieka. - Różne są oblicza miłości. Jezus na Drodze Krzyżowej ukazał nam najprawdziwszą formę miłości. Idąc Drogą Krzyżową, wchodzimy do szkoły miłości - powiedział biskup.

Przewodnikiem na Drodze Krzyżowej ulicami Starego Miasta był kard. Wyszyński. Przy każdej stacji z głośników puszczany był fragment jego rozważań. Uczestnicy Drogi Krzyżowej modlili się także, wynagradzając za grzechy wykorzystania seksualnego nieletnich.

Foto Gość DODANE 29.02.2020

Cudowny Krucyfiks Baryczków wrócił do archikatedry

Wraz z mężczyznami z Akcji Katolickiej AW krucyfiks niosła także Barbara Gancarczyk-Piotrowska ps. Pająk. Sanitariuszka batalionu AK "Wigry” wraz z Teresą Potulicką-Łatyńską ps. Michalska 16 sierpnia 1944 r. pomogły ks. Wacławowi Karłowiczowi wynieść z płonącej archikatedry cudowną figurę Chrystusa.  

Nabożeństwo zakończyło się uroczystym wprowadzeniem do archikatedry warszawskiej odrestaurowanego Cudownego Krucyfiksu Baryczków. Wraz z mężczyznami z Akcji Katolickiej AW krucyfiks niosła także Barbara Gancarczyk-Piotrowska ps. Pająk, sanitariuszka batalionu AK "Wigry”, która wraz z Teresą Potulicką-Łatyńską ps. Michalska 16 sierpnia 1944 r. pomogły ks. Wacławowi Karłowiczowi wynieść z płonącej archikatedry cudowną figurę Chrystusa.

- Powrót Cudownego Krucyfiksu Baryczkowskiego zawsze jest wydarzeniem, które możemy odczytywać również symbolicznie - powiedział przed rozpoczęciem Mszy św. ks. Mirosław Nowak, dyrektor Muzeum Archidiecezji Warszawskiej.

Dyrektor przypomniał rok 1948, kiedy w Niedzielę Palmową od ruin katedry w uroczystej procesji krucyfiks powrócił do ocalałej z pożogi wojennej Kapicy Baryczków. W wydarzeniu uczestniczyła cała Warszawa. - Zostało ono odczytane jako zmartwychwstanie miasta, gdyż Krucyfiks Baryczkowski jest sercem Warszawy - najbardziej znanym i czczonym wizerunkiem Chrystusa. Odczytano to jako początek odbudowy katedry i odbudowy całej Warszawy - wyjaśnił duchowny.

GOSC.PL DODANE 03.02.2020 AKTUALIZACJA 04.02.2020

Cudowny krucyfiks jak nowy. Wkrótce powróci do kaplicy Baryczków

Po gruntownej renowacji, 28 lutego czczony w Warszawie krucyfiks z kaplicy Baryczków uroczyście powróci do bazyliki archikatedralnej św. Jana Chrzciciela. 

I dodał, że sens dzisiejszego powrotu można odczytać w podobnym wymiarze. - Warto spojrzeć na to wydarzenie także jako na wezwanie do zmartwychwstania ze zgliszczy i ruin, które być może dotyczą dziś naszego życia społecznego i duchowego - mówił. Wyraził także zadowolenie z odradzającego się kultu Cudownego Krucyfiksu Baryczkowskiego w archikatedrze warszawskiej.

Tak, jak każdego 28. dnia miesiąca, w archikatedrze warszawskiej odbyły się duchowe przygotowania do beatyfikacji sługi Bożego kard. Wyszyńskiego. Liturgii przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej Rafał Markowski.

Gość Warszawski 2/2020 DODANE 09.01.2020

Uratowały cudowną figurę

W gronie 26 osób uhonorowanych medalem „Za zasługi dla archidiecezji warszawskiej” znalazły się powstańcze sanitariuszki i profesor ASP. 

W homilii przypomniał, że tekst Ślubów Jasnogórskich został napisany przez prymasa w więzieniu w Komańczy. A sam duchowny miał duże wątpliwości, czy on ma je napisać. Przekonały go słowa, że św. Paweł także pisał do wiernych z więzienia. - Przypuszczam, że nie do końca prymas zdawał sobie sprawę z tego, jak ogromne owoce przyniesie ten tekst i to wszystko, co dokonało się w czasie ślubowania. 26 sierpnia 1956 r. milion osób zgromadzonych na Jasnej Górze powtarzało tekst ślubowań, artykułując szczególnie jedno słowo: "przyrzekamy" - mówił biskup.

Wyjaśnił, że śluby były zobowiązaniem do dogłębnej odnowy moralnej i odrodzenia duchowego narodu. - To miały być odnowa i odrodzenie, które miały zahamować komunistyczny plan ateizacji społeczeństwa. Czy to było możliwe? - pytał biskup. - Władza komunistyczna dysponowała wszelkim aparatem i mechanizmami, aby ateizować społeczeństwo. Marzyła nie tylko o tym, by zbudować nowe ateistyczne społeczeństwo, ale żeby zapanować nad duszą polską i stworzyć nowego człowieka - homosovieticusa.