- Objawienie Matki Bożej Łaskawej powinno wpisać się w historię Polski jako fakt historyczny, podobnie jak zjawienie się Bogurodzicy w Guadalupe, La Salette czy Knock odnotowane są w pisanej historii Meksyku, Francji i Wielkiej Brytanii - uważa Ewa Storożyńska, znawczyni historii cudownego wizerunku.
Biskup, widząc ostatnią szansę w orędownictwie warszawskiej Pogromicielki Zarazy, zarządził, aby namalowano postać Madonny "ze strzałami" na północnej elewacji kościoła Mariackiego (od ul. Floriańskiej), gdzie "kapłani tuteczni, na ten czas przytomni, z ludem schodząc się gromadno, z wielkim nabożeństwem litanię co wieczór odprawiali".
Żarliwe prośby krakowian zostały wysłuchane i także tutaj epidemia błyskawicznie ustała. W dowód wdzięczności magistrat powierzył Kraków opiece Matki Łaskawej. Replikę warszawskiego obrazu Madonny "ze strzałami” (z laudacyjną inskrypcją i panoramą Krakowa) uroczyście zainstalowano w kościele Mariackim. Dziejopis Hiacynt Pruszcz napisze w roku 1745 o Mater Gratiarum jako "Najpotężniejszej Królestwa Polskiego i miasta Krakowa Obronie".
Od obrania Matki Łaskawej patronką miasta udział magistratu w publicznych nabożeństwach był obligatoryjny. W roku 1770 "miasto Kraków sprawiło wotywę w kościele archiprezbiterialnym Panny Maryi (Mariackim) na ubłaganie, ażeby Bóg nasze miasto od tej plagi uwolnił". Świadectwem wdzięczności krakowian jest przepiękna figura Madonny "ze strzałami" (dłuta J. Krzyżanowskiego) w rok później odsłonięta na Plantach (nieopodal kościoła kapucynów).
Księża pijarzy, opiekunowie Mater Gratiarum, dbali o rozwój jej kultu "po różnych collegiach wprowadzili do swych kościołów tę nową uroczystość i Maryję Łaskawą za Patronkę szkołom swoim polecili". W swoich drukarniach powielali obrazki i modlitewniki, wysyłając je do wspólnot modlitewnych w Białobrzegach Radomskich, Bydgoszczy, Chełmie Lubelskim, Dąbrowie Górniczej, Kosowie Poleskim, Krakowie, Lubieszowie, Lwowie, Łomży, Łowiczu, Łukowie, Międzyrzeczu Koreckim, Piotrkowie Trybunalski, Radomiu, Radzyniu, Rokitnie-Majątku, Warszawie, Wieluniu, Wilnie i Zamościu.
Przytoczone wyżej świadectwa mówią o tym, jak Matka Boża Łaskawa ratowała mieszkańców Warszawy, Wilna i Krakowa, miast oficjalnie Jej opiece powierzonych.
Jako Strażniczka Polski interweniowała wielokrotnie: w roku 1920, gdy była zagrożona niepodległość Polski wskutek bolszewickiej napaści, w roku 1943, na 16 miesięcy przed wybuchem Powstania Warszawskiego, w roku 1980 i 1981, przed ogłoszeniem stanu wojennego. Szczegółowo o tych wydarzeniach piszę w monografii tematu (opracowanej z śp. ks. Józefem Bartnikiem), która zdobyła zaszczytne wyróżnienie historyków polskich. Drugie wydanie publikacji "Matka Boża Łaskawa a Cud nad Wisłą" już ukazało się nakładem krakowskiej oficyny AA.