100 lat sióstr loretanek przejdź do galerii
W bazylice katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana w Warszawie siostry loretanki dziękowały za stulecie swojego zgromadzenia.
salve.net
Uroczystą Mszę św. w bazylice odprawił kard. Kazimierz Nycz, a przy ołtarzu towarzyszyli mu: ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej bp Romuald Kamiński i biskup pomocniczy Marek Solarczyk oraz biskup senior Tadeusz Pikus z diecezji drohiczyńskiej. Modlitwie dziękczynnej towarzyszyły relikwie bł. Ignacego Kłopotowskiego, założyciela zgromadzenia i propagatora ewangelizacji poprzez słowo drukowane.
- Wpisuje się powstanie zgromadzenia w czas, kiedy mimo uciążliwości zaborów, zawieruchy I wojny światowej, powstań narodowych, a jednocześnie wojny polsko-bolszewickiej obserwujemy w naszej ojczyźnie prawdziwie hojny zasiew myśli i dzieł Bożych - mówił bp Romuald Kamiński, wspominając trudną historycznie i społecznie sytuację, w jakiej powstało zgromadzenie sióstr loretanek. Przypomniał, że było ono niejako zwieńczeniem działalności bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego - kapłana, który wykorzystał możliwość ewangelizacji poprzez wydawanie książek i czasopism.
W drukarni sióstr loretanek
- Założyciel był ze swoją umiłowaną wspólnotą zaledwie 11 lat. Odszedł do Pana 7 września 1931 roku pozostawiając Zgromadzenie, które liczyło wtedy 33 siostry, posiadało już pierwsze domy: pierwszy zorganizowany na Nowym Bródnie przy ul. Nadwiślańskiej 21 oraz zakupiony i przygotowany do pełnienia dzieła dom przy ul. Sierakowskiego 6 – niedaleko kościoła św. Floriana. Uposażył także swoje duchowe córki w posiadłość nad Liwcem, zakupując dwa majątki Osówka i Zenówka. Tak powstało polskie Loretto. Tutaj założył także cmentarz, gdzie sam jako pierwszy spoczął - mówił biskup warszawsko-praski.
Opatrzność czuwała nad nową wspólnotą, bo w czasie wojny nie zginęła żadna loretanka, a do klasztornej furty pukało wiele kandydatek do życia zakonnego. Jak przypomniał bp Romuald Kamiński w roku 1949 loretanki otrzymały zatwierdzenie jako zgromadzenie zakonne na prawach diecezjalnych – już za czasów pasterzowania kard. Stefana Wyszyńskiego. A prawa papieskie zostały przyznane w 1971 roku, za pontyfikatu papieża św. Pawła VI. Przyjaciółmi i opiekunami wspólnoty sióstr byli również: kard. Józef Glemp, abp Bronisław Dąbrowski i bp Jerzy Modzelewski .
W roku 1972 Zgromadzenie otworzyło pierwszą placówkę poza granicami Polski: w Cantello w Italii. Obecnie funkcjonuje 6 zagranicznych domów zakonnych: w Pessano k. Mediolanu, w Bergamo we Włoszech, w Baia Mare w Rumunii, w Soczi w Rosji, na Ukrainie w Bracławiu oraz w Chicago w Stanach Zjednoczonych.
- Duży potencjał zgromadzenia zawarty jest w służbie i modlitwie sióstr posługujących w Polsce - zaznaczył biskup. Największe wspólnoty znajdują się na terenie diecezji warszawsko-praskiej, gdzie mieści się sanktuarium MB Loretańskiej w Loretto nad Liwcem, Dom Generalny Zgromadzenia Sióstr Loretanek oraz należące do niego wydawnictwo i drukarnia w Rembertowie. Na terenie archidiecezji lubelskiej, diecezji tarnowskiej, drohiczyńskiej, ełckiej, siedleckiej posługuje w sumie 12 wspólnot loretańskich.
Kardynał Kazimierz Nycz zwrócił uwagę na charyzmat odpowiadający na znaki czasu, który wybrał dla zgromadzenia bł. ks. Ignacy Kłopotowski: na piśmiennictwo i dobroczynność.
W drukarni sióstr loretanek
