Ks. Pawlina zwrócił uwagę na to, że dziś już samo zjawisko wyciszenia jest “kłopotem”.

- Odejść od słów i wejść w klimat milczenia nie jest łatwe. Mnie zdarzają się takie chwile, nieczęsto, np. jak jestem nikomu niepotrzebny. Wtedy się zagłębiam w ciszę, w ciszy spotykam się ze sobą. Cisza pozwala mi ujawnić to, co jest we mnie - powiedział. Zdradził również, że ma kilka wierszy “zagubionych”, gdy np. w takim momencie ktoś do niego zadzwonił. Narcyzm sprawia, że każdy wypowiada siebie w nadmiarze, nie zastanawia się, czy ktoś go słucha. To uniemożliwia spotkanie. Nie potrafimy doświadczać drugiego człowieka, jego lęku, troski - wskazał ks. Pawlina.

Teolog-poeta stwierdził, że podobnie jak istnieje metoda naukowa, jest też metoda serca. I ona jest najważniejsza tak w sztuce, jak w relacjach.

- Mnie najbardziej interesuje dobre życie - mówił rektor AKW.

Charakteryzując swoją drogę życiową i poezję, powiedział, że jest to droga piękna.

- Piękno, które widzę, ale to mi nie wystarcza, bo szukam czegoś/kogoś, kto jest poza tym pięknem. Jest też piękno wewnętrzne, które powstaje z moich decyzji. I to jest dla mnie ważne - pięknie żyć. Piękne życie jest złożone z pięknych decyzji. Piękno pomaga mi podejmować dobre decyzje - zakończył ks. Pawlina.

Pod koniec spotkania głos zabrał abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. Podzielił się refleksją o drodze życia ks. Krzysztofa Pawliny.

- Dziękujemy za twoje świadectwo Bożej obecności w życiu - zwrócił się do gospodarza spotkania i pobłogosławił wszystkim zebranym.