Pierwsze sto lat istnienia metropolii  to 48 lat bez biskupa, co oznaczało, że nie miał kto święcić księży ani udzielać bierzmowania. – Na stolice biskupie car szukał ludzi spolegliwych i lojalnych. Na szczęście często się to nie udawało. Wybierano wtedy ludzi w podeszły wieku, aby okres ich rządów był krótki i łatwy do inwigilowania, a w razie potrzeby uciekano się do deportacji, jak w przypadku abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego – przypomniał ks. prof. Gałka podczas sympozium rozpoczynającego jubileusz archidiecezji warszawskiej.