Kamila Kamińska przyznaje, że ta rola jest dla niej wyjątkowa. To dla niej przygotowywała się w klasztorze sióstr Miłosierdzia Bożego na Żytniej. Tego samego, do którego trafiła św. Faustyna. Z siostrami modliła się i obierała śliwki. Habit pasował jak ulał. Podobnie jak rola do aktorki.

- Zrozumiałam ją najlepiej chyba w Ostrówku, gdzie św. Faustyna biegała po łące z dziećmi. Bo świętość jest taka zwyczajna - mówi 29-letnia odtwórczyni roli jednej z największych mistyczek w dziejach świata. - A habity są bardzo wygodne, polecam - śmieje się.

Zamknięta w celi zakonnej próbowała zrozumieć fenomen Heleny Kowalskiej, która na prośbę Jezusa opuściła potańcówkę w Łodzi, wsiadła w pociąg i zapukała do klasztornej bramy.

- Chciałem początkowo zrobić film fabularny. Ale gdy zacząłem przygotowywać dokumentację do tego filmu, przeszukując archiwa, dotarłem do bardzo ciekawych, nieznanych faktów. Na Uniwersytecie Wileńskim znaleźliśmy na przykład kopię listu ks. Michała Sopoćki do papieża. Dotarliśmy do osób, które zetknęły się z orędziem miłosierdzia i zmieniły swoje życie. Na przykład do trzykrotnego recydywisty, który nawrócił się pod wpływem "Dzienniczka". W efekcie powstał dokument fabularyzowany - mówi Michał Kondrat, reżyser "Miłości i miłosierdzia".

Kamienica na warszawskiej Pradze: zainscenizowana pracownia malarska. Z Wilnem kojarzy ją pobliski dworzec. Przez okna wpadają snopy światła, chociaż na zewnątrz pada deszcz. Ostatni dzień zdjęciowy. Na sztaludze obraz Miłosierdzia Bożego. Św. Faustyna ma uwagi do malarza Eugeniusza Kazimirowskiego, granego przez Janusza Chabiora. To on w 1934 r. na zamówienie ks. Sopoćki namalował pierwszy wizerunek Jezusa Miłosiernego według wskazówek z wizji siostry.

- Oczy powinny spoglądać w dół. Jezus musi wychodzić z głębi, a promienie nie powinny być białe i czerwone, jak na fladze, ale czerwone jak krew i przezroczyste jak woda...

- Ja się robię czerwony, gdy siostra tu przychodzi, i biały, gdy słucham jej uwag - mówi gorzko.