Niezwykły w formie nagrobek ma też globtroter i filmowiec, Tony Halik, któremu Gustaw Zemła wyrzeźbił krzyż, na którym zawisł plecak podróżnika. Swoich bliskich na Cmentarzu Bródnowskim chowają też Cyganie. Na grobie swojego przywódcy Michaja Lacy (1906-1976), umieścili popiersie z brązu i kamienną inskrypcję opiewającą jego dni, „jak karty drogocennej księgi, które zapisywał złotym sercem i hojną mądrością”.

Grób na Bródnie ma też pierwsza ofiara stanu wojennego, Emil Barchański, 16-letni uczeń XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja, działacz niepodległościowy, którego prawdopodobnie zamordowała SB, wrzucając następnie ciało do Wisły.

Przytłaczająca większość biogramów pochowanych na bródzieńskiej nekropolii nie jest jednak w ogóle znana. A czasem bywa zagadkowa, jak historia trzynastu biskupów nubijskich, których szczątki trafiły tu, po 40 latach spędzonych w magazynach Muzeum Narodowego. Szczątki „świętych”, jak mówiono o nich zostały odnalezione przez polskich archeologów pod kierunkiem prof. Kazimierza Michałowskiego, którzy w Faras, niewielkiej wiosce leżącej w Sudanie w pobliżu granicy z Egiptem, odkryli w latach 60. skarby kultury nubijskiej, m.in. wczesnochrześcijańską katedrę ze wspaniale zachowanymi malowidłami ściennymi. Na płycie bródnowskiego cmentarza zamieszczono jedynie skromny napis: „Grób kapłański”.

Cmentarz Bródnowski (Bródzieński) rozciąga się między Targówkiem a Nowym Bródnem. Zajmuje powierzchnię 114 hektarów, a obwód murów liczy 5 km. Prowadzi do niego osiem bram. Na cmentarzu pochowanych jest ok. 1,6 mln osób i pod tym względem jest jednym z największych cmentarzy Europy. Nekropolia powstała z inicjatywy prezydenta Warszawy Sokratesa Starynkiewicza w 1883 r., gdy liczba ludności Warszawy zaczęła gwałtowanie wzrastać. Cmentarz poświęcił 20 listopada 1884 r. arcybiskup warszawski Tadeusz Chościak Popiel. Następnego dnia odbył się pierwszy pogrzeb - rocznej dziewczynki, Marii Skibniewskiej. Jej grób znaleźć można w kwaterze 44 G VI 1. Początkowo Cmentarz Bródnowski otrzymał status cmentarza dla ubogich, podczas gdy Stare Powązki były uważane za cmentarz dla zamożnych i elity. Zmieniło się to m.in. za sprawą pochówku kard. Aleksandra Kakowskiego, który poprosił o to w testamencie. Do dziś jest on jedynym kardynałem pochowanym na cmentarzu komunalnym.