Cmentarz Bródnowski jest miejscem wiecznego spoczynku najmłodszej ofiary stanu wojennego, Emila Barchańskiego, globtrotera Tony Halika, ostatniego prymasa Królestwa Polskiego, kard. Aleksandra Kakowskiego i… biskupów nubijskich sprzed tysiąca lat.
20 listopada 1884 r. abp Wincenty T. Chościak-Popiel, metropolita warszawski poświęcił nowy rzymskokatolicki cmentarz grzebalny im. św. Wincentego na Bródnie. Następnego dnia odbył się pierwszy pochówek Marychny Skibniewskiej rocznego dziecka, które zmarło w niewyjaśnionych bliżej okolicznościach.
"Przez 130 lat Nekropolia Bródnowska była świadkiem wielu pogrzebów; zarówno tych oficjalnych jak i organizowanych pod osłoną nocy chociażby przez funkcjonariuszy systemu komunistycznego. Jeszcze w latach międzywojnia Nekropolia Bródnowska uchodziła za cmentarz dla ubogich. Przełom w tym negatywnym myśleniu zapoczątkował kard. Aleksander Kakowski, który w testamencie wyraził swoją wolę pochówku na Bródnie" - pisze Marian Romaniuk, publicysta, autor monografii poświęconej Cmentarzowi Bródzieńskiemu.
Jego opracowanie nie jest to ani słownikiem biograficznym, ani księgą zasłużonych, ale portretem warszawiaków, dającym szeroką wiedzę o mieszkańcach stolicy ostatnich stu lat. - Mimo, że Cmentarz Bródnowski liczy 130 lat, wciąż jest jedną z najmniej znanych nekropolii – mówi Marian Romaniuk.
Wśród setek niezwykłych pomników i nagrobków Cmentarza Bródnowskiego są takie, które przykuwają szczególną uwagę. Leżą tu bowiem ludzie teatru i filmu, jak amant kina międzywojennego Franciszek Brodniewicz, czy aktor-kulturysta Marian Glinka; muzycy, jak Mieczysław Fogg czy Łucja Prus; politycy, jak Roman Dmowski, czy zmarły w katastrofie smoleńskiej urzędnik Kancelarii Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, Paweł Wypych. Na Bródnie pochowani są sportowcy, ludzie pióra, naukowcy i pedagodzy. Liczne są mogiły żołnierskie: zbiorowe i indywidualne, generalskie i zwykłych powstańców, zarówno z powstania styczniowego, jak i warszawskiego. Są urny z prochami pomordowanych w obozach koncentracyjnych i mogiły radzieckich „wyzwolicieli" stolicy z 1944-1945 r. z pomnikiem przypominającym ten usunięty z pl. Wileńskiego. Są zbiorowe mogiły poległych w obronie Warszawy we wrześniu 1939 r. i mieszkańców Pragi rozstrzelanych 2 sierpnia 1944 r. Miejsce spoczynku znaleźli tu również zakonnicy i zakonnice, m.in. bazylianie, franciszkanie, kapucyni, benedyktynki, urszulanki, Franciszkanki Rodziny Maryi i Służebnice Jezusa w Eucharystii.
Natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał, i mówił, wielbiąc Boga. Łk 1,64
Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.