Bp Romuald Kamiński, 62-letni biskup pomocniczy diecezji ełckiej, został mianowany przez papieża Franciszka biskupem koadiutorem diecezji warszawsko-praskiej. Stanie się biskupem diecezjalnym w chwili ukończenia przez abp. Henryka Hosera 75 lat, 27 listopada br.
Bp Romuald Kamiński, 62-letni biskup pomocniczy diecezji ełckiej, został mianowany przez papieża Franciszka biskupem koadiutorem diecezji warszawsko-praskiej. Bp Kamiński powraca do diecezji, w której przed laty pełnił funkcję kanclerza kurii oraz był członkiem Kolegium Konsultorów i Rady Kapłańskiej.
Romuald Kamiński urodził się 7 lutego 1955 r. w Janówce w diecezji ełckiej. Ukończył Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 7 czerwca 1981 roku z rąk bp. Jerzego Modzelewskiego. Jest magistrem teologii w zakresie patrologii. W latach 1981 – 1983 pracował w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Otwocku, skąd powołano go do posługi administratora Domu Arcybiskupów Warszawskich i referenta w Sekretariacie Prymasa Polski. Te funkcje, wraz z posługą kapelana Prymasa Polski Kardynała Józefa Glempa pełnił do 1992 r., gdy po utworzeniu diecezji warszawsko-praskiej został kanclerzem kurii biskupiej. Wchodził w skład kolegium konsultorów i rady kapłańskiej. W 1998 roku został podniesiony do godności Kapelana Jego Świątobliwości.
8 czerwca 2005 roku Ojciec Święty Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji ełckiej. Konsekrację biskupią przyjął z rąk arcybiskupa Józefa Kowalczyka, biskupa Jerzego Mazura oraz biskupa Kazimierza Romaniuka 23 czerwca 2005 r.w katedrze ełckiej. Jako motto posługi biskupiej wybrał słowa Sub Tuum praesidium (Pod Twoją obronę)
W ramach Konferencji Episkopatu Polski Bp. Romuald przewodniczył Zespołowi ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Litwy, był delegatem ds. Dialogu Katolików i Muzułmanów oraz członkiem Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Rady ds. Rodziny, Rady ds. Dialogu Religijnego i Zespołu ds. Kontaktów z Przedstawicielami Kościoła Greckokatolickiego na Ukrainie.
Biskup koadiutor, podobnie jak biskup pomocniczy, jest nominowany po to, aby pomagać biskupowi diecezjalnemu. Jego funkcja różni się jednak tym, że posiada prawo następstwa, czyli sukcesji, oraz ma specjalne kompetencje. Obejmie diecezję z chwilą sede vacante.
- Biskup powinien bardzo dbać o wspólnotę kapłańską: to wszystko zorganizować, ogarnąć, w pewnym sensie otulić, bo przecież jest to wspólnota na pierwszej linii pracy Kościoła. Druga sprawa to zaangażowanie się w pracę z laikatem: ruchy, wspólnoty modlitewne - mówił nowy biskup chwilę po ogłoszeniu nominacji.
Charakter i prawa biskupa koadiutora określają kanony 403 – 411 Kodeksu Prawa Kanonicznego.
Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego (Kan. 382) promowany na urząd biskupa diecezjalnego powinien objąć swoją diecezję w kanoniczne posiadanie, jeśli posiada już sakrę - w ciągu dwóch miesięcy od jego otrzymania pisma apostolskiego.
Synkretyzm religijny, a bycie człowiekiem Chrystusowym
BP KEP
zobacz także: