Jan Kmiołek, ps. „Wir”, „Fala”, „Mazurek” (1919-1952) - żołnierz Armii Krajowej,  Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, Kawaler Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Urodził się 23 lutego 1919 r. w Rząśniku w powiecie wyszkowskim. Jesienią 1941 r. wstąpił do Związku Walki Zbrojnej w obwodzie Pułtusk. Po zakończeniu okupacji niemieckiej kontynuował działalność konspiracyjną w Obwodzie Ostrów Mazowiecka Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, a od 1948 r. w XV Okręgu Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Brał udział m.in. w akcji na więzienie w Pułtusku, w wyniku której uwolniono ponad 70 więźniów. W lipcu 1949 r. rozpoczął samodzielne dowodzenie oddziałem operującym na terenie północnego Mazowsza. W latach 1947–1951 oddział Jana Kmiołka przeprowadził ok. 100 akcji zbrojnych. Został aresztowany 27 sierpnia 1951 r. w Katowicach i skazany na 28-krotną karę śmierci.  Zamordowany z wyroku komunistycznego sądu 7 sierpnia 1952 r. Szczątki Jana Kmiołka zostały odnalezione w 2016 roku przez zespół IPN na terenie kwatery Ł Cmentarza Wojskowego na Powązkach.

Stanisław Konczyński, ps. „Kunda”, „Stary” (1914-1950) - żołnierz Armii Krajowej oraz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Urodził się 6 stycznia 1914 r. w Księtem w powiecie rypińskim. W lipcu 1944 r. wstąpił do oddziału AK działającego na terenie powiatu sierpeckiego. Po zakończeniu wojny pełnił służbę w Wojsku Polskim. Zdemobilizowany w listopadzie 1945 r., kontynuował działalność niepodległościową w oddziale Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, operującym na terenie powiatu rypińskiego oraz zachodniej części powiatu mławskiego. Zatrzymany 11 lutego 1949 r. pod Sinogórą w okolicach Żuromina po walce stoczonej z 1053 żołnierzami KBW oraz kilkudziesięcioma funkcjonariuszami UB i MO. Skazany na karę śmierci. Zamordowany z wyroku komunistycznego sądu 29 marca 1950 r. Szczątki Stanisława Konczyńskiego zostały odnalezione w 2012 roku przez zespół IPN na terenie kwatery Ł Cmentarza Wojskowego na Powązkach.

Tadeusz Kowalczuk, ps. „Marek” (1929-1953) - członek podziemnej organizacji antykomunistycznej Krajowy Ośrodek – „Kraj”. Urodził się 20 grudnia 1929 r. w Białymstoku. W 1951  r. wstąpił do podziemnej organizacji antykomunistycznej Krajowy Ośrodek – „Kraj” założonej w 1949 r. przez żołnierza AK Andrzeja Sobotę pseud. „Zenon Tomaszewski”. Należał do komórki katowickiej o kryptonimie „Kalina”. W czerwcu 1952 r. został aresztowany w Zabrzu i skazany na karę śmierci. Zamordowany z wyroku komunistycznego sądu 13 maja 1953 r.  Szczątki Tadeusza Kowalczuka zostały odnalezione w 2017 roku przez zespół IPN na terenie kwatery Ł Cmentarza Wojskowego na Powązkach.

por. Tadeusz Leśnikowski, ps. „Desant” (1916-1950) - żołnierz Armii Krajowej. Urodził się 16 grudnia 1916 r. w Michałowie w powiecie konińskim. Podjął studia na Politechnice Warszawskiej. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r. w jednostkach łączności. W okresie okupacji pełnił służbę w Armii Krajowej. W 1946 r. podjął pracę przy urzędującej w powiecie przemyskim Komisji Delimitacyjnej zajmującej się ustaleniem przebiegu granicy polsko-radzieckiej w tym rejonie. W maju 1949 r. został aresztowany pod fałszywym zarzutem szpiegostwa na rzecz wywiadu brytyjskiego i skazany na karę śmierci. Zamordowany z wyroku komunistycznego sądu 5 maja 1950 r. Szczątki Tadeusza Leśnikowskiego zostały odnalezione w 2017 roku przez zespół IPN na terenie kwatery Ł Cmentarza Wojskowego na Powązkach.