Warszawski
Najnowsze Wydania
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
-
GN 16/2025 Dokument:(9218524,Zwycięzca śmierci)
-
GN 15/2025 Dokument:(9208755,Wciągnięci w pamiętanie)
Jednego komuniści nie przewidzieli
– Nie czcijmy rocznicy wprowadzenia stanu wojennego, bo to dramatyczne wydarzenie. Ale też o nim nie zapominajmy, bo tego dnia przegraliśmy wprawdzie bitwę, ale na końcu wygraliśmy wojnę – mówił prezydent Bronisław Komorowski, który odwiedził 13 grudnia Areszt Śledczy na Białołęce, gdzie był internowany razem z innymi działaczami podziemnej „Solidarności”. – Przebrali nas w więzienne koszule i puścili wzdłuż szpaleru strażników z ujadającymi psami – wspominał.
Życie internowanych
W ośrodku odosobnienia na warszawskiej Białołęce internowano w stanie wojennym łącznie 670 osób. Od początku uważali się za więźniów politycznych i nie stosowali się do więziennego regulaminu. Prowadzili głodówki, akcje protestacyjne, w rocznice narodowe zapalali kaganki w oknach, wydawali więzienną prasę, z linoleum wycinali stemple, którymi podbijali koperty, korzystali z przemyconych radioodbiorników, wznosili okrzyki: "Precz z komuną!"... Po wizycie prymasa kard. Józefa Glempa zaczęto regularnie odprawiać Msze św. w świetlicy. Dziś ślady tego okresu znaleźć można w specjalnej izbie pamięci Aresztu Śledczego. Z okazji rocznicy wprowadzenia stanu wojennego na Białołęce spotykają się byli opozycjoniści, internowani w tym ośrodku. Wśród nich – prezydent Bronisław Komorowski.
Zdjęcia: Tomasz Gołąb/GN
